Bazılarımız

Bu dünyaya gelirken kabiliyetlerimizi, talihimizi kendimizle beraber getiririz ve hayatımız yaradılışımız ne ise o olur.

Bazılarımız çocuksu, biraz gizemli, olduğu gibi görünen ve hayatı ummadığımız derinliklerde yaşayabilenlerdir. Bazılarımız ise gece yarısı aniden uyanıp hayatın talihsizliğini bütün acısı ile iliklerinde hisseden illeti seherisi olanlardır!

Bazılarımız kendi hareketlerinin tuhaflığına bakmadan, başkalarının hareketlerinde mantık aramaya kalkanlardır. Bazılarımız da bağıran, çağıran kaba davranışlarda bulunan ve böyle yaparak da insanlara hâkim olacağını zannedenlerdir. Hâlbuki yaşadığımız hayatımız şahsi anlayışımızın birer ürünüdür ve ne acıdır ki bilmezliğimiz, malûmatlarımızın yanında ne kadar da çoktur!

Bazen çevremizde böyle basit ruhlu insanların varlığı zaten güç olan yaşamı daha da zorlaştırır ve özlemini duyduğumuz gerçek duyarlığa, inceliğe bizi hasret bırakır.

Peki, ne zaman birbiriyle kolayca geçinen, hassasiyet gösteren, nazik insanların olduğu derin ve insancıl kültüre kavuşulacak? Ne zaman insan olmakla nasıl ortak bir ruha, ortak bir yaşam ve yazgıya sahip olduğumuzu anlayacağız? Oysa insan olabilmemiz sevgiye dayalı bir gönlü deyimler, çıkarlarını akılla ölçüp tartan insafsız bir gönlü değil!

<< Konuşmalarınızı bir parça düzeltmezseniz talihinizi sakatlarsınız. >> William Shakespeare

Bazılarımız hakikaten pervasız, olur olmaz konuşanlardandır. Elbette kaba, nezaketsiz bir kimse olmak, nazik ve terbiyeli bir kimse olmaktan çok daha kolaydır. Nitekim karşısındaki kimseye saygı göstermesini bilmeyen birisi hayatın hiçbir alanında incelik ve zarafet gösteremez.

Esasen bu gibi kimselere çok görmemeli! Neden mi? Çünkü herkes güçlü aklı ve duygusunun derinliği nispetinde incelik ve nezaket gösterebilir.

Herkesin bizden başka türlü düşünebileceğini kabul etmek zorundayız.

Anlaşılan o ki, düşüncesizliğin gitgide arttığı günümüzde gerçek erdemlere ve güçlere sahip olan << bazılarımız >> a ihtiyacımız çoktur. Bu meziyetleri görüp takdir etmek ve kusurları ise görmezlikten gelmek, insanlar içinde güzel olumlu duygular uyandırır. Bu ödev hepimizindir. Gerçek terbiye görmüş bazılarımız ise karşısındaki kimsenin yerine kendisini koyar ve ona göre davranır. Böyle bir kimse toplumda daima sevimli ve saygı değer bir kişi olarak varlığını duyurur, duyuracaktır.