Şiirlerle Atatürk!

Şiirlerle Atatürk! Bugüne kadar Atatürk sevgisini anlatan pek çok şiir yazılmıştır. Ona olan duygu ve düşünceleri tarif etmek halk edebiyatının inceliklerini, ölçülü, ahenkli, ritimlerini kullanmak, eskilerin deyimi ile birazda şairlik 'Dad-ı Hak' tır. Yani Allah vergisidir. Nedir ki dilimiz fonetik yönden şiirsel bir yapıya sahiptir. Türk Dil Kurumu tarafından hazırlanan sözlükte şiir 'Seslerin, ritimlerin, uyumların kaynaşmasıyla en güçlü duyguları, izlenimleri, coşkuları canlandırma ve etkileme sanatı' diye tarif edilmiştir. Şiir de resim, heykel ve musiki gibi Güzel Sanatların bir dalıdır ve Aristo sanatı 'Tabiatın taklidi' sayar. Her sanat dalında olduğu gibi şiiri de şiir yapan temel öğeler vardır. Bunlar ölçü, uyum, mana ve ritimdir. Şiirin bu dört ana kaide üzerine inşa edilmesi gerekir. Zira ölçüsüz sanat olamayacağı gibi ölçüsüz şiir de olamaz. Sevgili Atamıza olan sevgimiz, aynı zamanda bütün insanlığa olan sevgimiz ile ölçülür. Ve kendimize, insanlığa olan sevgimiz tıpkı çiçek gibidir, ne kadar taze ise bizleri o kadar memnun eder. İşte vedatkorkut.com yazarları tarafından seçilmiş Ata'yı Anlatan en güzel 10 şiir. Kalpaklı Süvari - Atilla İlhan NİÇİN? - Ziya GÖKALP İstiklal Savaş'ında Mustafa Kemal - Sabih Şendil Anadolu Güneşlerinde Atatürk - A. Duran Ayyıldız Anadolu Gecelerinde Atatürk Sevgisi - A. Duran Ayyıldız Kutsal Özlem - Aşık Mahzuni Şerif ATAM - Faruk Nafız Çamlıbel Sen Hep Göklere Bak Atam - Ehicran Ağıt - Aşık Veysel Şatıroğlu Bizsiz Gidiyor - Faruk Nafız Çamlıbel Aziz Atatürk, ilelebet seni, karanlık gecenin milletimiz için nur saçan rehberi olarak takip edeceğiz. Ruhun şad olsun aziz Atatürk KALPAKLI SÜVARİ Gecenin arkasında bir yerde, Ufaldıkça gaz lambaları, Nehrin omuzlarına yaslanıp yaşlı ve dindar Yalnızlıktan soğumuş dağlar, Kalpaklı bir süvari dolaşırmış gizlilerde, Köylüler böyle diyorlar, Yatsıları.. Nal sesleri duyulur mu yağmur olursa Ne mümkün En usul havalarda duyulacak Erzurum'a doğru şah damarın oynar gibi, Gören eden yok, her nasılsa Kalpaklı olduğunu biliyorlar. Bir elinde kılıç, bir elinde sancak, Kemah köylüğünde, Fakir fukaraya azık dağıtasıymış, Üçer arşın kefenlik, İçlik ve mintan, Birer kese sarı lira cep harçlığı, Olur mu olmaz mı Orası bilinmiyor.. Tılhas’ta bir kağnıya dokunmasıyla bir ne halsa, Araba traktöre tebdil olmuş Allah tarafından. Tercan toprağındaki kerametini Anlata anlata bitiremiyorlar. Köylüler böyle diyorlar... Gecenin arkasında bir yerde, Ufaldıkça gaz lambaları, Nehrin omuzlarına yaslanıp yaşlı ve dindar, Yalnızlıktan soğumuş dağlar, Kalpaklı bir süvari dolaşırmış gizlilerde, Köylüler böyle diyorlar yatsıları.. Kemal Paşa'dır diyorlar... ~ Attila İLHAN ~ NİÇİN ? Bu halkın başında bir kahraman var, Şan onundur ama millete yarar. Haklıdır bu şandan korksa düşmanlar Dostlardan da varmış tiksinen, niçin? Arttıkça bu dâhi Türk'ün şöhreti, Dağılan milletin arttı vahdeti, Sulhta da faydalı böyle kuvveti, Yıpratmak daha harp bitmeden niçin? Toplandı Lozan'da dostlar, düşmanlar, Lloyd George saçıyor yine bühtanlar, Lâzımken müttehit olmak bu anlar Ayrılanlar varmış sürüden niçin? Millet fedâidir kahramanına, Kim taş atabilir onun şanına? Dil uzatma sakın Türk aslanına! Anlatayım sana bilmezsen niçin.. O millî dehanın tam Kemâl'idir Türk'ün hem celâli, hem cemâlidir Mefküre görünmez, o timsâlidir Mefküreye çattın, söyle sen niçin? Uyanık bulunun ey Türk gençleri! İrtica sevemez bu hür rehberi Susturun mantıkla, kin güdenleri Borcumuz savaşmak ebeden, niçin? ~ Ziya GÖKALP ~ İSTİKLAL SAVAŞI'NDA MUSTAFA KEMAL Şöyle bir doğruldu Mustafa Kemâl, Kıratının üstünde göklere doğru. Dağlar arasından yükselen, Tunçtan bir heykele benziyordu. Bakışları vardıkça mesafeler ötesine, Belliydi kaynaştığı gözlerinde Masmavi okyanus dalgalarına benzer Düşünce dalgalarının. Zafer, diyordu da başka bir şey demiyordu, Yüzünün bütün çizgileriyle bu kahraman. Hissetmişti zaferin kokusunu kırat bile, Yerinde duramıyordu. Mağrurdu diğer atlara karşı, Bir Mustafa Kemâl taşıdığından üstünde, Dünyalara bedel.. Bir bakışı vardı tepelerden ovalara, İnan, bir bakışı Mustafa Kemâl'in, Peşinden yürüyordu binlerce kahraman, O'nun zafere inandığı kadar zafere inanan Binlerce insan.. Şöyle bir doğruldu kahramanlar kahramanı, Kıratının üstünde göklere doğru, Sabah oluyorken güneşin ilk ışıkları altında, Tunçtan bir heykele benziyordu... ~ Sabih ŞENDİL ~ Anadolu Güneşlerinde Atatürk İnmez Kocatepe’den aşağı ‘’ Sür atını – der özgürlüğe; Aydınlığa uygarlığa Tarihe dün gibidir Ulusuma gün Avuç kadar bir alan görmeye görsün Atasıyla gelir el ele Tunç ile mermer ile Köylüm kentlim can dolu Türklük dolu şan dolu Tarihe dün gibidir Ulusuma gün Zaman elinde gül Gül dalında düğündür Okullarda derstir okunur Tezgâhlarda halıdır dokunur Bir tokça sözlü yiğit Bir gökçe gözlü yiğit Hücrelerimizde özsu Damarlarımızda kandır Her alanda günaydın Bayram bayram heyecandır A.Duran Ayyıldız Anadolu Gecelerinde Atatürk Sevgisi Bir güneştir yücelerden yücede Pırıl pırıl yürekleri ışıtır Yokluk dolu her mumsuz gecede Batabilemez Dağ başında çoban bazen Tarlada önünde kara saban Babasını sor Atatürk der Anasının adını bile bilmez Ulur uzaktan uzağa itler çakallar Erciyes’ten Ağrıya kadar Uluların ulusu Bir koca ulusu Öylesine sarmış ki ölesiye Evren durdukça bitebilmez A. Duran Ayyıldız KUTSAL ÖZLEM Sana hasret, sana vurgun gönlümüz, Neredesin mavi gözlüm, Nerde, nerde, nerdesin dost? Bu gemi bu Karadeniz, Sarı saçlım, mavi gözlüm, Nerde, nerde, nerdesin dost? Ararım izini Dolmabahçe'den, Bir daha dönmez mi bu yola giden? İçimde sen, gözümde sen Sarı saçlım, mavi gözlüm Nerde, nerde, nerdesin dost? Kurban olam yürüdüğün yollara, Kara peçe yakışmıyor kullara, Uyan bak bizim hallara, Sarı saçlım, mavi gözlüm, Nerde, nerde, nerdesin dost? Bulutlar terinden, dağlar kokundan, Sarhoştur sevdiğim Mahzuni bundan, Bir daha gel, gel Samsun’dan, Sarı saçlım, mavi gözlüm Nerde, nerde, nerdesin dost? Aşık Mahzuni Şerif ATAM Bir yüz tanıdım, ruhuma nakşoldu zamanla, Bir yüz ki bütün hatları şimşekle doluydu, Ben yalnız onun resmine daldım heyecanlı, Benden çocuğum yalnız onun şi'rini duydu. Bir hüzne bürünmüştü cenazeyle düğünler, Bir damla yaş olmuştu denizler gözümüzde. Hasretle bakarken gecenin rengine günler, Seyretti yanan gözlerimiz fecri o yüzde. Tarih onun emriyle kımıldandı yerinden, Birkaç yıla toplandı hemen birçok asırlar, İsa eli geçmiş sanılır yurt üzerinden, Gül bahçesi olmuş dün ayak bastığı yerler. Ondan geliyor, her günümüz başka baharsa, Ondandır, ufuklarda ne ürperme, ne gam var. Kalbim nefesim dursa, düşüncem sona varsa, Dünyayı unutsam da unutmam bir Atam var... ~ Faruk Nafiz ÇAMLIBEL ~ SEN HEP GÖKLERE BAK ATA'M Sen hep göklere bak Ata'm, Mavi gözlerin ufkumuzu aydınlatsın! O ufku karartmaya çalışanları, Sonsuz maviliğinde boğacaksın. Eksilmesin üstümüzden, Gülümsemen, bakışın. Anlaşıldı, bu kez bizi yine, Sen kurataracaksın! ~ EHİCRAN ~ Ağıt Ağlayalım Atatürk'e Bütün dünya kan ağladı Başboğa olmuştu mülke Geldi ecel can ağladı Şüphesiz bu dünya fani Tanrı'nın aslanı hani İnsi cinsi cem'i mahluk Hepisi birden ağladı Doğu batı cenup şimal Aman tanrım bu nasıl hal Atatürk'e erdi zeval Yas çekip nevsen ağladı İskender-i Zulkarneyn Çalışmadı bunca leğin Her millet Atatürk deyi Cemiyet-i akvam ağladı Atatürk'ün eserleri Söylenecek bundan geri Bütün dünyanın her yeri Ah çekti vatan ağladı Fabrikalar icad etti Atalığın ispat etti Varlığın Türk'e terk etti Döndü çark devran ağladı Bu ne kuvvet bu ne kudret Varıdı bunda bir hikmet Bütün Türkler İnönü İsmet Gözlerinden kan ağladı Tren hattı tayyareler Türkler giydi hep kareler Semerkand'ı Buhara'lar İşitti her yan ağladı Siz sağ olun Türk gençleri Çalışanlar kalmaz geri Mareşal Fevzi'nin askerleri Ordular teğmen ağladı Zannetme ağlayan gülmez Aslan yatağı boş kalmaz Yalınız gidenler gelmez Felek-el mevt'in elinden Her gelen insan ağladı Uzatma Veysel bu sözü Dayanmaz herkesin özü Koruyalım yurdumuzu Dost değil düşman ağladı Aşık Veysel Şatıroğlu Bizsiz Gidiyor Fecre benzettiği bayrakla kefenlenmiş Ata, Çıktı bir kor gibi mermer kapısından sarayın. Gönlümüz, bayrağı öğrendiği günden beri ta Duymamıştır bu kadar hüznünü yıldızla ayın! Gidiyor, gizleyerek sır gibi bizden sesini, Çıkıyor, ilk olarak bir yola Başbuğ bizsiz. Biz, ki dünyada, bırakmazdık onun gölgesini, Bu ne hicranlı seferdir ki beraber değiliz. Yürüyor, kalbimizin durduğu bir yolda değil, Kanlı bir gözyaşı nehrinde muazzam tabutun. Ey ilâhın yüce davetlisi, göklerden eğil, Göreceksin, duruyor kalbimiz üstünde putun! Sen ki Gayya'ya düşen on yedi milyon Türk'ün Dehşetinden sararırken yüzü yaprak yaprak, Onu bir hızla çevirmiştin ölümden daha dün: Tunç elin, yalçın iradenle kolundan tutarak. Ve bugün on yedi milyon geliyor bir yere de, Ebedî yolculuğundan seni döndürmek için -Onu yoktan var eden sendeki derman nerede? Gücü ancak yetiyor kabrine yüz sürmek için Faruk Nafiz Çamlıbel

İlgili Makaleler

Atatürk’ün Anıları: Türk Müslümanlığın Öncüsüdür

Atatürk’ün Anıları: YORGUNLUK

Atatürk’ün Anıları: Selanik’i Neden Almıyoruz?

Atatürk’ün Anıları: Askerle Güreş

Bir yanıt yazın