Bir İnsanı Kırmak

İstemeden bir insanı kırmak ne kadar acı veriyor insana sonra fark ediyorsun kırıldığını ama geç oluyor belki bu bir iki saniyelik bir olay ama o bile geç oluyor yetmiyor anlatmaya.

Kendini ifade edemiyorsun kurduğun cümleler kifayetsiz kalıyor birde dinlemeyince seni ağır geliyor insana bir boşluk oluyor onun içine düşüyorsun hemen oradan çıkamıyorsun bir daha konuşma fırsatı bulana dek  insan hataları ile yaşıyor bazen bu hata canına mal oluyor insanın bazen değer verdiği birinin kırılmasına yada onun çekip gitmesine bu acıtıyor insanı bir insanı kırmak ne acı bir duygu sevinç yada üzüntü gibi değil hepsinden ayrı anlatabilseydim diyorsun ama bulamıyorsun anlatamıyorsun birden bira akıp gidiyor su gibi hızlı ve sakin.

Bir insanı kırmak acı senin için özel bir insanı kırmak çok daha acı ama engel olamıyorsun kırılı veriyor hemen ince narin bir yapıya sahip üzülüyorsun anlamıyorsun bile bazen ne oldu derken her şey olup bitiyor  son bekliyorsun gelmesini tekrar gelir mi endişesini hissediyorsun bekliyorsun bekliyorsun usulca beynini kemiren bir duygu ile sonra metabolizman bozuluyor üzülüyorsun kendine kızıyorsun olmuyor kontrolden çıkıyorsun ulaşmak istedikçe uzaklaşıyor yakalayamıyorsun bir insanı üzmek acı veriyor insana kendini aslında kendini de kırıyorsun kendi kendine kavgaların başlıyor hayatla kendinle sonra şu cümle geliyor aklına  BEN BOKS ŞAMPİYONU DEĞİLİM Kİ DOSTUM HAYATI NAKAVT EDEYİM.

Hani insanın canı çıkar ya işte öyle canımsın diyorsun canın gidiyor cansız kalıyorsun bedenin serseri mermi misali bekliyor bekliyorsun sonra pimi çekilmiş bir bomba oluyorsun her an patlamaya müsait kendini yıpratıyorsun anlamıyorsun çok sonra fark ediyorsun bir insanı kırmanın kendini kırmak olduğunu kendine kırılıyor insan kendine küsüyor.