Sevimsiz Mevsimler

Yine geldi,
Gökyüzünden durmaksızın düşen damlalar,
Etraf çamur ve vıcık vıcık…

Oldum olası sevmem ” Yağmuru ” .
Bizim romantik gençlik pek sever (!)
Aynı şemsiye altında yürümeler,
Bazılarının umrunda değil,
Bardaktan boşalırcasına yağması…
Kıçına kadar ıslanır,
Ama kahkahalar atarak gezmeye devam ederler,
Nasıl bir fantazidir, bilmem açıkcası.

Benim ise gözüm mekanlarda,
Hemen başımı sokacak bir yer ararım.
Nefret ederim ıslanmaktan ve
Yağmurda gezmekten.

Bir de sıcak…
Sıcak içecekler tek tesellim bu dönemlerde,
Bardağımdan yükselen buhar,
Aynı bacası tüten bir ev gibi…
Ne bahtiyar olurum, her yudumunda.

Tek zevkim budur,
Başka hiçbir şey yapasım gelmez,
Havanın kapalı olması yeter zaten,
İçimi karartmaya…

Bu konuda yalnız değilim,
Sadece ben sevmemezlik yapmıyorum “Yağmuru”.

Saatlerce süslenip, erkek arkadaşının
Yanına gidecek bayanlar da sevmez bi bakıma…

– Aşkım ya mahvoldum !
– Ne oldu aşkım?
– Daha ne olsun; saçım, başım, elbisem, makyajım…
– Aşkım, dert ettiğin şeye bak.
– Off offf !

Semt pazarcıları da sevmez :

” Gel abla gel, yağmur yağdı böyle oldu, sebzeler, meyveler yarı fiyatına ”

İnşaatta çalışanlar da sevmez:
Sabah kalkar, pencereden bakar
A, yağmur yağmış, tekrar yatağını geçip bi güzel uyur…
İş olmaz şantiyelerde.

Hele arabalar nasıl gidiyor öyle,
Yollarda birikmiş su birikintilerini,
Su samuru misali,
Sağa-sola dağıtıyorlar…

Tabii yol kenarında ya da otobüs duraklarında,
Bekleyen muhteremlerin üstüne gelirse,
Ne küfür ederler arkalarından…

Uzun lafın kısası,
Benim için ” Sevimsiz Mevsimler ” başladı.

Güneş doğduğunda tekrar kendime geleceğim !